Εφύσηξε από Νοτιά,
και κάποιου η αποκοτιά,
με έκαψε σαν τη φωτιά,
και θα το πω του Αβράμη.
Βρε Παναγιώτη, αδερφέ,
κάποιος, σαν άλλος Ντιμπιφέ,
σε αποχρώσεις μπεζ-καφέ,
γέμισε το ποτάμι.
Τι χρώματα κι αρώματα,
νυχτερινά καμώματα,
και ως τα ξημερώματα,
εκόντευα να σκάσω.
Κάποιος δεν με σεβάστηκε,
κανείς δεν ζοχαδιάστηκε,
φιλότιμο ξεχάστηκε,
μη θέλεις να ξεχάσω;
Post: Δύ-στιχος
1 σχόλια:
.....εκει στον ποταμο δεν μου το βγαζεις απο το μυαλο, οι οικολογοι δεν φερουν καρπο!....... θεριζει κοσμακι απο καρκινο το ποταμι το ποταμακι εκεινο.......
Δημοσίευση σχολίου