Πετραδάκι, πετραδάκι,
ένα σπίτι έχτισα,
χίλιους πεντακόσιους σίγλους
με ιδρώτα έχυσα.
Όσοι γλέντησαν το χρήμα,
κι έζησαν ζωή γλυκιά,
δεν πληρώνουνε χαράτσια,
ΦΑΠ, ΕΤΑΚ, κι άλλα χτικιά.
Δεν εχόρτασα ταξίδια
και ταβέρνας το κρασί,
πήρα δάνειο με τόκο,
κι έχω βγάλει τη "χρυσή".
Όσοι γλέντησαν το χρήμα,
δεν πληρώνουνε χτικιά,
μα εγώ ο "νοικοκύρης",
έφαγα και τα προικιά.
Τα "κακά" μου παξιμάδια
έκαμα, κι υπομονή,
κι ανταμείφθηκα με φόρους,
για να τρών' τροϊκανοί.
Έφαγα ο "νοικοκύρης",
σε χαράτσια τα προικιά,
δεν τα έφαγα σε γλέντια,
μου τα φάγαν' τα χτικιά.
Post: Δύ-στιχος
1 σχόλια:
Ki' aν σου εβαζε η μαφια δηλητηριο στο κρασι και στα αρπαζαν πριν πεθανεις τι θα λεγαν οι θεοι;
Δημοσίευση σχολίου