Ανέτειλες δυναμικά,
μʼ ελπίδες φορτωμένος,
από εσέ αρπάχτηκε,
ο κάθε πικραμένος.
Πολύ ψηλά ανέβηκες,
σε σήκωσαν στις πλάτες,
συνταξιούχοι, μισθωτοί,
αγρότες και εργάτες.
Μα όλοι προδοθήκανε,
από αισχρά λαμόγια,
με δυό μασέλες μάσησαν,
φίλοι, συγγενολόγια.
Τώρα το λάδι στέρεψε,
τελείωσε το μέλι,
«αγανακτήσανε» κι αυτοί,
φεύγουν απʼ την αγέλη.
Τώρα που δύεις ήλιε μου,
κάμε ευχή «κακούργα»,
όσοι το λάδι φάγανε,
να φάνε και την μούργα.
Post:Δύ-στιχος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου