Αύριο πιάνουμε τη "Μαλλιαρή".

 Το βράδυ της τελευταίας ημέρας του Ιουλίου, και ενόψει της Σαρακοστής του Δεκαπενταύγουστου που ξεκινά την επομένη, οι Ζακυνθινοί της πρωτεύουσας του νησιού, «τση Χώρας», συγκεντρώνονται στους παραλιακούς δρόμους που βρίσκονται στις άκρες της πόλης -της Αγίας Τριάδας και του Αγίου- και περιδιαβαίνουν τραγουδώντας και ανταλλάζοντας σκαμπρόζικα αλληλοπειράγματα, περιμένοντας να πάει η ώρα δώδεκα τα μεσάνυχτα. Με το που αλλάζει η μέρα και μπαίνει η 1η Αυγούστου, τα καμπαναρία που σημαίνουν την έλευση της Σαρακοστής, δίνουν το σύνθημα στους ζακυνθινούς, που βγάζουν τα παπούτσια τους, ανασηκώνουν τα φουστάνια και τα μπατζάκια τους και μπαίνουν στην θάλασσα, στην άκρη εκεί που σκάει το κύμα, «για να πιάσουνε τη μαλλιαρή». Αναζητούν δηλαδή μια πέτρα στην οποία έχουν φυτρώσει φυτά από εκείνα που φύονται κάτω από το θαλασσινό νερό. Είναι η λεγόμενη «μαλλιαρή» που την ανασύρουν σαν τρόπαιο, την φέρνουν στο σπίτι τους κρατώντας την ψηλά στο χέρι, και την τοποθετούν κάτω από το κρεββάτι. Η «μαλλιαρή», κατά παράδοση αιώνων, φέρνει καλοτυχία για όλη τη χρονιά, και, επιπλέον, διώχνει τα κουνούπια από το σπίτι. Όσο δε περισσότερο μαλλιαρή είναι η πέτρα, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουν οι ανύπαντρες να δούνε τον άντρα που θα παντρεφτούν στον ύπνο τους. Για αυτό δεν ψάχνουν απλώς για μια μαλλιαρή, αλλά …για την πιο μαλλιαρή. Κανείς όμως δεν ξέρει αν το έθιμο γίνεται περισσότερο για τις μεταφυσικές ιδιότητες της χορταριασμένης πέτρας ή για το διονυσιακό κέφι από την ανταλλαγή λογοπαίγνιων σχετιζόμενων με τη λέξη «μαλλιαρή». Eίναι γεγονός ότι πρόκειται για ένα έθιμο καθαρά χωραίτικο. Αστικό. Στα χωριά της Ζακύνθου δεν το τηρούσαν, σε πολλά δε ούτε καν το γνώριζαν. Για να μην πούμε ότι και από τη Χώρα πιο πολύ το τηρούσαν όσοι έμεναν στις παράλιες περιοχές Άμμος, Ταμπάκικα και Αγία Τριάδα, ενώ από τις υπόλοιπες περιοχές της Πόλης όσοι είχαν όρεξη για αστεία, κρασί και τραγούδια. Αν μη τι άλλο, το να κουβαλάς ολόκληρη πέτρα από τη παραλία της Χώρας χιλιόμετρα με τα πόδια, μέχρι το κάθε χωριό, ήταν ένα θέμα… Η γιορτή είναι κάτι μεταξύ ενός μίνι καρναβαλιού, που θυμίζει κάτι από τις Απόκριες που προηγούνται της Μεγάλης Σαρακοστής του Πάσχα και μιας τιμητικής γιορτής για τη θάλασσα, η οποία πάντα και με πολλούς τρόπους ήταν συνδεδεμένη με την Ζάκυνθο. Τα τελευταία χρόνια ο Δήμος Ζακυνθίων τη βραδιά αυτή διοργανώνει γιορτή με ζωντανή μουσική από μπάντες και χορωδίες, κρασί, παραδοσιακά εδέσματα, βαρκαρόλες και ζακυνθινές καντάδες.  
Στη σημερινή εκδήλωση συμμετέχουν οι Φιλαρμονικές Ζακύνθου, Αρκαδίων, Αρτεμησίων και του Δήμου Εορδαίας Πτολεμαϊδας.

Copy: www.politismospolitis