Για τσι οχτώ του Μάρτη, γιορτή του γυναικώνε.

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΤΟ ΡΟΥΧΟ

Σούρουπο πήγε η πεθερά στο σπίτι του γαμπρού τση,

Βρήκε την κόρη τση γυμνή, δε φόριε ούτε παπούτσι.
- «Κοπέλα μου βουρλίστηκες; Τι πράματα είνʼ εφτούνα;
Τι έπαθες και έμεινες μονάχα με τη «γούνα»;
- «Μάνα δε σε περίμενα, δεν το ʽξερα πως θα ʽρθεις,
δεν περιμένω γκόμενο, αν θες αυτό να μάθεις,
μα περιμένω, η καψερή, τον άντρα μου εδωπέρα,
για να γιορτάσουμε μαζί τση γυναικός τη μέρα.
Το φόρεμα του έρωτα έβαλα, μα το φως μου,
να κάμω μία όμορφη έκπληξη του αντρός μου».

Έφυγε η μάνα σκεφτική, στο σπίτι τση πηγαίνει,
στον καναπέ τση ξάπλωσε, τον κύρη τση προσμένει.
Ρούχο του έρωτα φορεί, ολόγυμνη κι εφτούνη,
δεν άφησε απάνου τση μηδέ ένα σκαρτσούνι.
Μπαίνει στο σπίτι ο άντρας τση, τη βλέπει και σκορσάρει.
- «Μωρή τι έγινε εδώ, ο διάολος να πάρει;»
- «Άντρα μου μην ανησυχείς και δεν υπάρχει άλλος,
μόνο ο πόθος μου για σε, είναι πολύ μεγάλος.
Αγάπης φόρεμα φορώ, να κάνουμʼ αγαπούλες,
τη μέρα αυτή τση γυναικός, που τη γιορτάζουν ούλες».
- «Θέλει λίγο σιδέρωμα του έρωτα το ρούχο,
μʼ ακόμα το κορμάκι σου κολάζει και ευνούχο».

Γυναίκες χρόνια σας πολλά, χρόνια πολλά σε μένα,
Έχω γενέθλια σήμερα, πενήντα παρά ένα.

Post:Δύ-στιχος