H ομορφιά ενός δημοφιλούς αθλήματος και τρόπου ζωής.

Ένα αριστείο σκοπευτικής δεινότητας και σεβασμού απονέμεται στον κυνηγό εκείνο, ο οποίος, σε μια ημέρα που δεν βρήκε πολλά μεγάλα και φοβερά θηράματα (τρυγόνια) για να σκοτώσει και να ταΐσει την πεινασμένη οικογένειά του, αποφάσισε να εξασκηθεί στη σκοποβολή για να μη "σκουριάσει". Άρχισε λοιπόν να εξασκείται φιλότιμα, πυροβολώντας ό,τι μικρόπουλο πετούσε γύρω του, μια και ελκυστικοί σταθεροί στόχοι (π.χ. πινακίδες οδικής σήμανσης) δεν υπήρχαν εκεί κοντά. Κατόπιν, έφυγε χωρίς να μαζέψει τα νεκρά πουλιά από το έδαφος. Η πολύ προσφιλής μεταξύ των κυνηγών αθλητική αυτή εξάσκηση επί ζωντανού στόχου, που μπορεί ο κάθε παρατηρητής να απολαύσει δωρεάν συνήθως κοντά στα σημεία όπου οι αθλητές-κυνηγοί παρκάρουν τα οχήματά τους, απαλύνει αμέσως το οξύ άγχος μιας αναίμακτης ημέρας, το οποίο νιώθουν οι αθλητές αυτοί (για τους οποίους εξάλλου το ευγενές άθλημα του κυνηγίου αποτελεί τρόπο ζωής και έκφρασης, οπότε σέβονται έμπρακτα όλους τους γραπτούς και άγραφους κανόνες του). Ακόμα μια φορά, θερμά συγχαρητήρια στους αθλητές αυτούς και στον κύριο Πρόεδρο του Ευγενούς Κυνηγετικού Συλλόγου Ζακύνθου, για τα εξαιρετικού χαρακτήρος μέλη που δοξάζουν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής με τέτοιους ωραίους τρόπους. Ψήφο στους Κυνηγούς, γι' ακόμα περισσότερη ομορφιά!

(Παρατηρήστε την οπή εξόδου του σκαγιού στο κεφάλι και το πίσω μέρος του σώματος του πουλιού. Επίσης, το ένα του πόδι ήταν κομμένο. Ένας ωραίος, παραδοσιακός θάνατος.)

Post: ΑΗΤΟΜΑΧΟΣ