Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Το κράτος μοίρασε ακάλυπτες επιταγές στους δικαιούχους της Πρόνοιας…

…με αποτέλεσμα να πηγαίνουν οι άνθρωποι, από την Παρασκευή, να εισπράξουν το πενιχρό βοήθημα και να τους λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά στα ταμεία! Φανταστείτε σε τι κατάσταση είναι το κράτος όταν δεν μπορεί να πληρώσει ούτε τα επιδόματα. Αν ήταν για αναδρομικά ανωτάτων δημοσίων υπαλλήλων ή για αυξήσεις στους μισθούς των Βουλευτών, τα ταμεία είναι πάντα γεμάτα!


Bookmark and Share

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Η κατάσταση στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων κάθε μέρα, κάθε μήνα όλο και επιδεινώνεται. Σε αντίθεση με τις προβλέψεις των κυβερνώντων που μιλούσαν για ένα παροδικό φαινόμενο κρίσης, εστιαζόμενο μάλιστα στους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2009 μόνο.

Οι μήνες περνούν και η κατάσταση γίνεται όλο και πιο εφιαλτική. Χθές ανακοινώθηκαν τα στοιχεία της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε. για το πρώτο εξάμηνο του 2009 που δείχνουν τη ζοφερή κατάσταση στην αγορά.

1,77 Δίς ΕΥΡΩ από την αρχή του έτους οι ακάλυπτες επιταγές και τα φέσια, σπάζοντας κάθε ιστορικό ρεκόρ παγκοσμίως και σημειώνοντας αύξηση σχεδόν 300% από πέρισυ και ραγδαία αύξηση από μήνα σε μήνα της τάξης του 16%.

ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ;;;

Προφανώς η περιορισμένη αγοραστική δύναμη των καταναλωτών (μειωμένη κατά 30%) από πέρισυ δεν ερμηνεύει από μόνη της το φαινόμενο. Συντρέχουν και άλλοι λόγοι οι κυριώτεροι των οποίων συνδέονται άμεσα με την κυβερνητική βούληση για αφανισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

1. Οι αυξήσεις στα βασικά αγαθά (παιδεία, τρόφιμα, φάρμακα, υγεία, καύσιμα, ΔΕΚΟ) είναι τέτοιες που αφ' ενός αφαιμάζουν και το ελάχιστο εισόδημα των καταναλωτών, αφ' ετέρου δε δημιουργούν προτεραιότητες στους καταναλωτές τέτοιες που διαμορφώνουν και ισχυροποιούν ένα ΤΡΑΣΤ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ που μονοπωλούν τους κλάδους αυτούς της οικονομίας. Κοινώς μαζεύουν όλα τα λεφτά.

Το παράδειγμα με τις τιμές της βενζίνης είναι χαρακτηριστικό. Κάποτε, όχι πριν πολλά χρόνια (αρχές του 2004), το βαρέλι το πετρέλαιο κόστιζε 59 δολάρια, το 1 δολάριο ισοδυναμούσε με 1,20 ΕΥΡω και η τιμή στα πρατήρια ήταν 55-59 λεπτά.

Σήμερα ακριβώς το βαρέλι στοιχίζει 58,60 λεπτά, το 1 δολάριο ισοδυναμεί με 0.71 λεπτά και η τιμή στο πρατήριο είναι από 99 έως 1.12 λεπτά. Σε σύγκριση με το 2004 βλέπουμε μία κλοπή της τάξης των 67 λεπτών ανά λίτρο. !!

Το ίδιο θα παρατηρήσουμε σε πολλά άλλα βασικά αγαθά. Αυτό δείχνει την βουλιμία των μεγαλοκαρχαριών της αγοράς να σβήσουν κάθε μικρή απιχείρηση, αφαιρώντας το οξυγόνο (πλεονάζον εισόδημα καταναλωτών) από τις μικρές επιχειρήσεις.

2. Η πολιτική των τραπεζών να απομυζούν με τους υπέρογκους τόκους κάθε νοικοκυριό, κάθε μικρομεσαία επιχείρηση. Ενώ για τους μεγάλους οι τράπεζες δανείζουν με 4% για τους μικρούς το επιτόκιο είναι σχεδόν τριπλάσιο.

3.Η φορολογική πολιτική όπως ασκείται σήμερα ευνοεί τους μεγάλους και διώκει τους μικρούς. Δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις αδυνατούν να πληρώσουν το ΦΠΑ λόγω στενότητας. Οι εφορίες έχουν δεχθεί εντολές για το έλεγχο όσων δεν αποδίσουν τον ΦΠΑ. Ολοι όμως γνωρίζουν ότι μια μικρομεσαία επιχείρηση σήμερα ασφυχτιά:
-Θα καλύψει την επιταγή πρώτα;
-Θα πληρώσει το ΙΚΑ ;
-Θα πληρώσει τους μισθούς;
-Θα ξοφλήσει τη δόση του δανείου της;
-Θα πληρώσει τις ΔΕΚΟ;
-Θα πληρώσει το ΤΕΒΕ ;
-ή τέλος θα πληρώσει το ΦΠΑ ;

Ολες αυτές οι υποχρεώσεις δεν μπορούν να καλυφθούν κάθε μήνα και με συνέπεια από τον μικρομεσαίο επιχειρηματία. Ετσι διαμορφώνει κάποιες "προτεραιότητες" ανάλογα με την κρισιμότητα. Εκατοντάδες είναι οι δίκες του ΤΕΒΕ καθημερινά κατά μικρομεσαίων, και πολλοί από αυτούς καταλήγουν στην φυλακή.

Ενα άλλο στοιχείο που εικονίζει τη σημερινή κατάσταση είναι οι διαγραφές από τα επιμελητήρια. 47% αύξηση από πέρισυ.


ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ.

Γνωρίζει (η Κυβέρνηση) πολύ καλά ότι μπαίνοντας στη φυλακή κάποιος μικρομεσαίος η επιχείρηση κλείνει.
Γνωρίζει πολύ καλά ότι μπαίνοντας στη λίστα του ΤΕΙΡΕΣΙΑ κάποιος μικρομεσαίος, αυτόματα υπογράφει το θάνατό του.
Γνωρίζει πολύ καλά ότι ανοίγοντας ένα εμπορικό κέντρο εκατοντάδες μικρομάγαζα κλείνουν.
Γνωρίζει πολύ καλά ότι οι αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης μειώνουν τον τζίρο των μικρών επιχειρήσεων.

Και όμως αταλάντευτη συνεχίζει την πολιτική της (της "ανάπτυξης") και ωθεί τους μικρομεσαίους στη φυσική και ηθική εξόντωση.