Για τους πιλότους των πυροσβεστικών αεροσκαφών.

Θεωρώ τετριμμένο και κοινότυπο να παραθέσω απόψεις και σκέψεις για την καταστροφή του πράσινου του νησιού μας αλλά και του πλανήτη γενικότερα γιατί τα πράγματα είναι σε οριακό σημείο και θεωρώ απλά ότι στερούνται παντελώς νοημοσύνης όσοι δεν το αντιλαμβάνονται. Θέλω όμως να εκφράσω μια άποψη για αυτά τα παιδια που πετάνε και μιλάω για τους πιλότους των πυροσβεστικών αεροσκαφών της Πολεμικής μας αεροπορίας. Είναι τα ιδία παιδια που πετάνε με τα F16 και Mirage 2000 κάθε μέρα στο Αιγαίο και δίνουν καθημερινά μάχες με την Τουρκική αεροπορία. Τα παιδια αυτά που πολλά έχουν χαθεί στη μάχη με τη φωτιά σήμερα στη Ζάκυνθο πετούσαν με συνθήκες απαγορευτικές. Σχεδόν στο απόλυτο σκοτάδι. Επιχειρησιακά αυτό απαγορεύεται και το έκαναν με δική τους ευθύνη, για να σώσουν όσο πράσινο μπορούσαν. Γνωρίζω τις δυσκολίες και οπτικές (λόγω μη ορατότητας από τον καπνό) αλλά και τις επιχειρησιακές με τα θερμά ρεύματα, τις αναταράξεις με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τους χειριστές και την ασφάλεια τους. Αναρωτιέμαι αν αξίζει αυτό το ρίσκο μερικές φορές για κάποιους ασυνειδήτους εγκληματίες, που αβασάνιστα ανάβουν το σπίρτο και κατακάψουν ότι μπορεί να καεί. Επειδή γνωρίζω, χωρίς να σημαίνει ότι με αυτό παραγνωρίζω και τον αγώνα που δίνουν όλοι οι άλλοι (επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις, εθελοντές, πολίτες) μέσα από αυτές τις γραμμές θα ήθελα να τιμήσω αυτά τα παιδια, τους χειριστές πιλότους της πολεμικής μας αεροπορίας για αυτό το ρίσκο και τη μάχη που δίνουν καθημερινά αλλά και την μάχη που έδωσαν για τη Ζάκυνθο χθες. Σας ευχαριστώ και ελπίζω κάποια στιγμή η Ελληνική πολιτεία να καταφέρει να οδηγήσει στη δικαιοσύνη τους υπαιτίους για αυτά τα κακουργήματα.

Post: ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟΣ