Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Αν και υπάρχει η επιλογή...

...για αποθήκευση-σωτηρία ή όχι, μερικοί θα ήθελαν να υπήρχε ένα ακόμη κουμπί. Το DELΕΤΕ.

Αναρτήθηκε από Ατσάραντος στις 6:02 μ.μ.  

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Ατσάραντε, με απογοητεύεις λίγο.
Έχεις κατά την γνώμη μου το καλύτερο Ζακυνθινό ειδησεογραφικό ιστολόγιο.

Κάθε μέρα διασκεδάζω και μαθαίνω για την καθημερινότητα της Ζακύνθου μέσα απο το ιστολόγιό σου και αισθάνομαι οτι ξέρω τι γίνεται παρ'ολο που μένω πολύ μακριά απο το νησί.

Πές μου λοιπόν. Ποιοί είναι αυτοί που θέλουν να πατήσουν το delete στην χελώνα;
Όσα ονόματα έχεις να τα καταθέσεις εδώ. Να πεις ο ταδε ή ο δείνα θέλουν να εξαφανίσουν την χελώνα.

Ενα απο τα παθολογικά συμπτώματα της ελληνικής κοινωνίας (όχι μόνο της ζακυνθινής) είναι η ανωνυμολαγνεία, ή η 'αλλολαγνεία'.

Υπάρχουν πάντα κάποιοι...., δεν σας λέμε ποίοι,..... κάποιοι εκεί έξω,.....κάποιοι άλλοι.... που κάνουν τα μύρια όσα.....κάνουν ότι εμείς θεωρούμε κακό.....
οι άλλοι.....αυτοί......αυτοί ντε....ξέρουν αυτοί ποίοι είναι....
μη λέμε ονόματα....

όχι Ατσάραντε... να τα πούμε τα ονόματα, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008 στις 1:37:00 π.μ. EEST
Ατσάραντος είπε...

Αγαπητέ Φιλελεύθερε.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όταν με το καλό έρθεις στο νησί θα πάμε στο Βασιλικό, στο Αργάσι, στο Καλαμάκι, στο Λαγανά,στον Πλάνο και στο Τσιλιβί και θα τους "μυριστούμε" αυτούς που θέλουν να πατήσουν delete. Μακάρι να έχω άδικο.

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008 στις 4:53:00 μ.μ. EEST
Bixlas είπε...

το ίδιο το πάρκο θέλει να κάνει delete. Όταν πέρυσι τους τηλεφώνησα για μια τραυματισμέμη χελώνα που βρήκα στον 'Αγιο Νικόλαο Βολιμών η απάντηση τους ήταν :αστην μέσα στην θάλασσα, δεν μπορει να έρθει κάποιος...είναι πολυ μακριά...Ο γιατρός δε που μίλαγε στο τηλέφωνο ήξερε λιγοστα ελληνικά. Βέβαια...Το πάρκο έιναι διεθνής....απο το Καλαμάκι μέχρι το Λαγανά και πίσω...

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008 στις 7:16:00 μ.μ. EEST
Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Ατσάραντε, με πολύ χαρά δέχομαι την πρόσκλησή σου, αλλά όταν κατεβώ θα θέλω να μυρίσω τα πευκα της Αναφωνήτριας, και το ντόπιο λαδοτύρι.
Όταν θα πάμε στα μέρη που λες, δεν θα μύρίσουμε αυτούς που θέλουν να εξαφανίσουν την χελώνα. Θα τους φωτογραφίσουμε θα τους ηχογραφίσουμε και θα τους βγάλουμε στα ιστολόγια.

Αγαπητέ Μπίχλα είναι λίγο βεβιασμένο να βγάλουμε συμπεράσματα για τους υπεύθυνους του πάρκου από μια τραυματισμένη χελώνα. Σε κάποιο βαθμό οι υπεύθυνοι του πάρκου ξέρουν κάποια πράγματα περισσότερα.
Άλλωστε απ'οσο ξέρω το θέμα δεν είναι να σώσουν μια χελώνα, αλλά να προστατέψουν τα χελωνάκια την στιγμή που αυτά πάνε στην θάλασσα μόλις γεννηθούν. Απ'όσο γνωρίζω, είναι η πιο ευάλωτη φάση για τις χελώνες. Οσες περισσότερες χελώνες φτάσουν με ασφάλεια στο νερό τόσες πιθανότητες έχουν να μεγαλώσουν και να ωοτοκήσουν.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008 στις 2:00:00 π.μ. EEST

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)