Είναι πολιτικό λάθος, η μεταδημότευση του Οικο-Φεστιβάλ…

…με άμεσο αντίκτυπο στις σχέσεις της τοπικής κοινωνίας με το Θαλάσσιο Πάρκο. Ένα μέσο πρόσβασης του Ε.Θ.Π.Ζ στην κοινή γνώμη, ένα μέσο ευαισθητοποίησης, της τοπικής κοινωνίας, σε θέματα περιβάλλοντος, χάθηκε και μαζί του χάθηκαν και αρκετές ελπίδες. Το οικολογικό φεστιβάλ ήταν ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός, που έφερνε, κυρίως τους νέους, σε επαφή με το οικολογικό σινεμά, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα και περιβαλλοντική συνείδηση. Είναι γνωστό σε όλους ότι οι δραστηριότητες του Πάρκου, αντιμετωπίζονταν με δυσπιστία. Μόνο μετά από πολλές και μακροχρόνιες προσπάθειες αμβλύνθηκαν οι αντιθέσεις με την τοπική κοινωνία. Είναι γνωστό ότι πριν από μερικά χρόνια στις παραλίες έπεφτε ξύλο ανάμεσα σε οικολόγους και ομπρελάδες. Είναι γνωστό ότι εκφράσεις του τύπου: «ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα», «τι γυρεύουν στο νησί αυτοί οι περιοδεύοντες οικολόγοι», «ποιοι είναι αυτοί που θα μας απαγορεύσουν να κατέβουμε στα Σεκάνια η να ανέβουμε στο Μαραθονήσι» ακούγονταν για περισσότερο από μια δεκαετία και μόνο τα τελευταία χρόνια το Πάρκο κατάφερε, σε σημαντικό βαθμό, να γίνει κομμάτι της τοπικής κοινωνίας. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, το Πάρκο, προσπάθησε να πείσει για την αναγκαιότητα της ύπαρξής του, και σε ένα βαθμό το κατάφερε. Και η πολιτεία στην οποία ζούμε, φρονίμως σκεφτόμενη, προσπάθησε να “μπολιάσει” τους νέους με περιβαλλοντικές ευαισθησίες, δημιουργώντας το ECOCINEMA. Για αυτές τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες, που θα αργήσουν να έρθουν, θα πρέπει να φωνάζει η Ζάκυνθος. Όχι για μια χαμένη κινηματογραφική εκδήλωση. Δυστυχώς, η ίδια πολιτεία έρχεται, άθελά της ελπίζουμε, να δικαιώσει όσους χαρακτήριζαν τους ανθρώπους του Φεστιβάλ, περιοδεύοντα θίασο κουλτουριάρηδων. Δυστυχώς, η ίδια η πολιτεία έρχεται να αποδυναμώσει το κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στο Πάρκο και τη Ζακυνθινή κοινωνία. Είναι πολιτικό ατόπημα, του πρώην Υφυπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ, Ηλία Ευθυμιόπουλου, που από τη θέση που κατείχε, θα όφειλε να γνωρίζει τι συμβαίνει στη Ζάκυνθο, και σε ποιες λεπτές ισορροπίες κινούνται οι σχέσεις του Πάρκου, με τους κατοίκους των περιοχών προστασίας. Είναι πολιτικό ατόπημα του Υπουργείου Πολιτισμού, που συναίνεσε στην φαεινή ιδέα ενός μεταφερόμενου κινηματογραφικού φεστιβάλ, από πόλη σε πόλη, σαν να ήταν τσίρκο. Η πολιτεία θα πρέπει να γνωρίζει ότι το Φεστιβάλ δεν ήταν μια απλή κινηματογραφική εκδήλωση. Ήταν το ανταποδοτικό όφελος, που η πολιτεία χρωστούσε στο νησί, προκειμένου οι κάτοικοί του να συμβιβαστούν με το γεγονός ότι τεράστιες εκτάσεις θα έμεναν τουριστικά αναξιοποίητες. Ήταν το ανταποδοτικό όφελος προκριμένου οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες να δουν με άλλο μάτι την προστασία της χελώνας. Ήταν το ανταποδοτικό όφελος προκειμένου οι Ζακυνθινοί να καταλάβουν ότι μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και ευημερία και χωρίς την αλόγιστη τσιμεντοποίηση κάθε παραλίας, κάθε φυσικής ομορφιάς του τόπου. Το ECOCINEMA ήταν η επιβράβευση, εκ μέρους της πολιτείας, των προσπαθειών δεκάδων ευαίσθητων ανθρώπων, που για χρόνια προσπαθούσαν να πείσουν, ότι περιβάλλον και άνθρωπος μπορούν και πρέπει να ζήσουν μαζί στη Ζάκυνθο. Το ECOCINEMA ήταν ένα παράσημο για το νησί και πριν από λίγες μέρες, μας το ξήλωσαν. Οι υπεύθυνοι ας απολογηθούν στα παιδιά για τις χαμένες ευκαιρίες.