Ξέρω πως αν έχω την τύχη να τον πετύχω ξεκούραστο και χαλαρό, θα βρει τη διάθεση να μου χαρίσει μια ιστορία από εκείνες που μ' αρέσουν: Ένα πραγματικό γεγονός, πασπαλισμένο με λίγη σκόνη υπερβολής καθώς περάσανε κιόλας τόσα χρόνια, από τότε που έγινε πρώτη φορά. Μα κάθε φορά γίνεται. Λίγο -τόσο δα- διαφορετικό, μα γίνεται! Γιατί κάθε τι όταν το ξαναλές και έχεις το χάρισμα να το περιγράφεις έτσι γλαφυρά, όπως αυτός, ζωντανεύει και ξαναγίνεται. Προχθές λοιπόν ("τις προάλλες", που λένε και οι φυσιολογικοί άνθρωποι) τον πέτυχα στη στιγμή! Έπινε πράσινο τσάι γιατί διάβασε κάπου πως έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και κάνει καλό στα νεύρα. "Σε βοηθάει;", τον ρώτησα. "Ορή κοπέλλα, υπάρχει τίποτα που να γιατρεύει τη μούρλια;;;" μου απάντησε σοβαρά με...η συνέχεια εδώ από το katrougiali.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου